Πέντε μέρες μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας που είναι ημέρα εορτασμού της αναστήλωσης των εικόνων, την Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έλαβε οριστική απόφαση για το ζήτημα της ανάρτησης του Σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας.
Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η Ολομέλεια του Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
Η απόφαση αυτή που είναι τελεσίδικη ανέτρεψε προηγούμενη απόφαση του ΕΔΑΔ που έκρινε ότι δεν είναι αποδεκτή η ανάρτηση θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές τάξεις. Η πρώτη εκείνη απόφαση αποτέλεσε αφορμή για να γραφούν πολλά άρθρα από γνωστούς αθεΐζοντες αρθρογράφους και να κατατεθούν ερωτήσεις στη Βουλή που ζητούσαν την άμεση αποκαθήλωση των εικόνων από τις τάξεις των ελληνικών σχολείων. Νεωτεριστές θεολόγοι μάλιστα αντί να ταχθούν ξεκάθαρα υπέρ της διατήρησης των εικόνων στις σχολικές αίθουσες διατύπωναν τότε παράδοξες απόψεις. Κάποιοι μάλιστα εξ αυτών έφτασαν στο σημείο να προτείνουν την ανάρτηση θρησκευτικών συμβόλων όλων των θρησκειών στους τοίχους των σχολικών τάξεων ώστε να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες της πολυπολιτισμικής μας παιδείας! Με την πρόταση αυτή απέφευγαν την νεο-εικονομαχία και οδηγούνταν στην συγκρητιστική εικονολατρεία. Βιάστηκαν όμως, όπως τώρα αποδεικνύεται, να προσαρμοστούν στις τότε απαιτήσεις του ΕΔΑΔ προδίδοντας βασικές αρχές της ορθόδοξης θεολογίας των εικόνων. Μετά την πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ υπέρ της ανάρτησης θρησκευτικών συμβόλων στις τάξεις, αν μελετήσει κανείς πάλι τα τότε γραφέντα από μερικούς θεολόγους κείμενα θα γελάσει με την αθεολόγητη και νομικίστικη επιχειρηματολογία τους η οποία τώρα πλέον είναι παντελώς άχρηστη.
Από νομικής απόψεως η τωρινή απόφαση του ΕΔΑΔ κλείνει οριστικά το ζήτημα των θρησκευτικών συμβόλων στην παιδεία. Όσοι για ποικίλους λόγους ζητούσαν την αποκαθήλωση των εικόνων από τις τάξεις των ελληνικών σχολείων τώρα οφείλουν να δεχτούν τη συνεχιζόμενη από τη σύσταση του ελληνικού κράτους παράδοση ανάρτησης της εικόνας του Χριστού στα ελληνικά σχολεία ως στοιχείο του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της παιδείας μας.
Ωστόσο οι εκ διαμέτρου αντίθετες δύο αποφάσεις του ΕΔΑΔ για το ίδιο ζήτημα αποδεικνύουν πόσο ευμετάβολες είναι οι γνωμοδοτήσεις των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ζητήματα αυτά. Θα πρέπει κάποιοι στην Ελλάδα να σταματήσουν την τακτική της εσπευσμένης προσαρμογής της εθνικής πολιτικής στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ιταλία όχι μόνο δεν εφάρμοσε την πρώτη απόφαση του ΕΔΑΔ για το Σταυρό στις σχολικές τάξεις αλλά κάνοντας έφεση πέτυχε θετική απόφαση του ΕΔΑΔ που σέβεται την παράδοση της χώρας και το χαρακτήρα της παιδείας της. Άλλωστε και η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω των οργάνων της, όπως και αυτή τη φορά δήλωσε το ΕΔΑΔ, αφήνει πλήρη ελευθερία στα κράτη – μέλη για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν στο χαρακτήρα της παρεχόμενης από αυτά παιδείας.
