Την ελευθερία σου ή τον μισθό σου;
Συνέβη κάτι τρομακτικά σημαντικό, πέρα και πάνω από όλα, που χρίζει άμεσης αντιμετώπισης ως πρώτη προτεραιότητα και ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα.
Δεν έχεις μάλλον νιώσει το μέγεθος του τι διαδραματίζεται ακριβώς. Εκχωρήθηκε πραξικοπηματικά η εθνική κυριαρχία της χώρας σου, καταστρατηγήθηκε το Σύνταγμα της Ελλάδος. Ενημερώσου.
Είμαστε κυριολεκτικά υπό κατοχή και οι περισσότεροι δεν το έχουν συνειδητοποιήσει. Όποιος μιλάει ανοιχτά γι’ αυτό, θεωρείται το λιγότερο γραφικός, τρομολάγνος και ως τέτοιος καπελώνεται. Εξάλλου η στρογγύλεψη της ωμής πραγματικότητας είναι άκρως βολική για όλους, δυνάστες και υπόδουλους, διότι δεν φέρνει κανέναν μας προ των ευθυνών του.
Βλέπεις με τους αιώνες οι πόλεμοι μετεξελίχθηκαν τόσο έξυπνα πια σε πακέτα προσφορών, ώστε να «ταιριάζουν» στα γούστα και τις συνήθειες των προς υποδούλωση λαών. Οι εθνικές κυριαρχίες και οι ανεξαρτησίες δεν αφαιρούνται με ερωτήσεις &τελεσίγραφα, για να απαντήσεις ναι ή όχι, μπαίνουν ως όροι σε δανειακές συμβάσεις και υπογράφονται αντισυνταγματικά από ευκαιριακούς προδότες "πολιτικούς" χωρίς να ερωτηθείς εσύ ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Οι αναίμακτοι πόλεμοι κοστίζουν λίγο και συμφέρουν. Τους πάντες.
Το έχεις καταλάβει; Γράφεται ελληνική Ιστορία και είσαι μέρος της. Οι πράξεις σου ή η αδράνειά σου θα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαμόρφωσής της. Θα επηρεάσει αυτόματα εκτός από εσένα, τις αμέσως επόμενες γενιές, τα παιδιά σου. Θα κληθείς να απολογηθείς στα ίδια, όπως εσύ τώρα ζητάς την απολογία των προηγουμένων. Με τη μόνη διαφορά πως η ευθύνη σου θα είναι μεγαλύτερη. Εάν ο μπαμπάς σου άφησε χρέη, εσύ ως μπαμπάς θα αφήσεις υπόδουλους με χρέη. Η ερώτηση θα είναι: «Που ήσουν εσύ και τι έκανες;». Την απάντησή σου τη διαμορφώνεις τώρα.
Όσο δεν αντιδράς, κάνεις ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορείς τους προηγούμενους. Κοιτάς αποκλειστικά την πάρτη σου, τον θλιβερό σου μικρόκοσμο και τα μικροσυμφέροντά του. Στόλισε, δικαιολόγησε και παράφρασέ το όπως σε εξυπηρετεί, αλλά αυτή είναι η άβολη αλήθεια. Και αν μη τι άλλο, έχε την ευθιξία να την παραδεχθείς. Υποτάξου λοιπόν και σταμάτα να γκρινιάζεις.
Μην περιμένεις να δεις μάχες σε χιονισμένα βουνά για να καταλάβεις πως έχουμε πόλεμο. Μην αναλώνεσαι τώρα σε κατηγορίες και αποδόσεις ευθυνών, χάνεις πολύτιμο χρόνο. Μην περιμένεις να στο πουν οι πολιτικοί σου ή τα ΜΜΕ γιατί σε θέλουν ήρεμο. Μην περιμένεις να σε οργανώσει κανένα κόμμα ή να σε πάρει κάποιος από το χέρι σηκώνοντάς σε από τον καναπέ και δείχνοντάς σου τον δρόμο. Μην περιμένεις στήριξη και κατευθύνσεις από πουθενά. Μην περιμένεις εγγυήσεις για το τι πρόκειται να σου συμβεί. Μην περιμένεις από άλλους να βγουν μπροστά πρώτοι. Μην περιμένεις.
Η πατρίδα σου και εσύ υποστήκατε εσχάτη προδοσία. Δεν είσαι ούτε μικρός, ούτε αδύναμος όπως βολικά θέλεις να πιστεύεις. Έχεις ορισθεί ο ίδιος, ο υπέρτατος θεματοφύλακας της ελευθερίας σου:
«Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»
Η αντίσταση δεν έχει τρόπο, ούτε μανιέρα. Η ελευθερία στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ έως σήμερα διαπραγματεύσιμη. Δεν μας αφαιρέθηκε ποτέ με αντάλλαγμα ένα χαρτζιλίκι. Κάθε φορά έπεφταν κορμιά, όχι υπογραφές. Εάν όντως την θέλεις πίσω, φώναξε για αυτήν όπως μπορείς, με όση δύναμη έχουν τα πνευμόνια σου, και έπειτα, ό,τι άλλο χρειαστεί.
Είσαι μόνος σου, ως πολίτης, απέναντι σε ένα δίλημμα που σου θέτουν η πραγματικότητα, η Ιστορία και το Σύνταγμά σου, το οποίο όσο κι αν θες, δεν μπορείς να το αποφύγεις:
Την ελευθερία σου λοιπόν, ή τον μισθό σου;
(Σκέψεις μιας απλής, μη κομματικοποιημένης πολίτη. Το «ελληνίδας» μάλλον δεν έχει κερδηθεί ακόμη.)
Υ.Γ.: Αναρωτιέμαι τελευταία, το ελληνικό έθνος ποτέ έως σήμερα δεν δυσκολεύτηκε να δώσει απάντηση σε διλήμματα στα οποία το ένα σκέλος ήταν η ελευθερία, με οποιοδήποτε κόστος. Εμάς, τι μας συνέβη;
Αναγνώστρια
